روستای ایستا یا این که توقف در حومه طالقان , یک کدام از عجیب‌ترین روستاهای جمهوری اسلامی ایران است . آنان اذن ورود بانوان به روستای خویش را نمی‌دهند و از استعمال از هرگونه از وسایل امروزیجلوگیری مینمایند .
هجرت به روستای ایستا در حومه طالقان به شما قابلیت و امکان می دهد پیش از ابداع خودرو زمان , به روستایی با سبک معاش سال ها پیشین گشوده شوید . چنان که بر میاید قصه از زمان مشروطهآغاز شده , وقتی که میرزا درستگو مجتهد تبریزی از فقهای روزگار , در هر دو منطقه حیث و فعالیت , بر طرد مطلق تامل تجدد و دستاوردهایش تاکید می کرد و تا پایان قدمت بر عدم مجوز استعمال از ابزار تکنولوژیک و کارها نو و امروزی فتوا می‌داد .
گروهی از رهروان وی , جهان را چنان طرد گفته که حیرت همگان را می‌دارند , به‌این آبادی کوچ کرده و به عهد و پیمان خویش از شر مدرنیته رهایی یافته‌اند . در حالتی که در کوچه پس کوچه روستای ایستا» گامبردارید , اثری از رد پای تکه آهن‌هایی که در شهر , ماشین نامیده میشود نیست . مردم این آبادی , زیرا تابلو نگارگری معاش و آداب و رسوم قبل را در عصر ارتباطات یدک می کشند . خیر صرفا شب‌ها پای تلویزیون نمی‌نشینند که به شب نشینی نیز اعتقادی ندارند .
عروسی و عزا ندارند و مراسمی زیرا جشن و پایکوبی به دنیاآمدن , سالگرد وصلت و . . . برای آن‌ها معنی و مفهومی ندارد . تا حدودی مهمان‌نواز می‌باشند به شرطی که احدی از ن قصد ورود به روستای آن ها رانداشته باشد . همان‌طور که تا کنون کسی از دنیای خارج ن آن‌ها‌را ندیده است .
مردم این ده , که خویش را اهل توقف می‌نامند در هیچ عمل ی و اجتماعی کمپانی نمی کنند و باورهای خویش را هم تبلیغ نمی کنند . کم عیب‌ترین حکومت دوران غایب بودن کبری قاجاریهمیپندارند , براین اساس بعضی از آن‌ها کارایی مینمایند نسب خویش را به قاجاریه برسانند . یکی دیگر از اعتقادات آن‌ها راجع‌به نقطه قدرت ترویج بی‌دینی است . این فرقه , سقیفه بنی‌ساعده , تکانمشروطه خواهی ایرانیان و انقلاب کبیر فرانسه را نقطه قدرت اشاعه بی‌دینی و انحراف عقیدتی فکر میکنند .
برای خرید موردنیاز خویش همانند , پارچه , میخ و میزان فراوان پاره ای آهن و شیشه و نظیر این‌ها به شهر طالقان می روند و خودشان آهنگری و نجاری دارا هستند . چندان مالکیتی برای اموالشان میانخویش نمی‌بینند و بر رمز اموال با کسی نبرد نمیکنند و در صورتی کسی در بودجه آن‌ها تصرف نماید با وی سرگرم نمیشوند و از جنس خویش چشم‌پوشی مینمایند . در دهکده آن ها اشخاصی را می‌توان سراغ گرفت که صرفا دو یا این که سه توشه به خارج از محل ست خویش رفته‌اند . آن‌ها اشخاص غیر از خویش را اهل خارج می‌نامند .
در قسمتی از زمین ها این آبادی کشاورزی و دامپروری کاملاً سنتی انجام میپذیرد . رشد گاو , گوسفند , طیور ( مرغ و خروس ) اسب و خر از سایر فعالیت‌های آن ها به شمار می رود . اهل یک محل روستای ایستا متمول می باشند و از روش فروش زمین‌های پدری‌شان در تبریز و فروش گاو و گوسفند دوران میگذرانند . شناسنامه ندارند و جزء آمار جمعیت کشور‌ایران به اکانت نمی‌آیند .
هیچ مدل سرویس ها مدنی را اخذ نمیکنند . خوراکی را که خاستگاه و چگونگی تولیدش را ندانند , مصرف نمی کنند و از تناول گندم و میوه‌هایی که با کود شیمیایی و سموم دفع آفات به کار آمده باشد , به شدتدوری مینمایند . دوچندان از لبنیات تولیدی خودشان به کار گیری مینمایند . گوشت کم می‌خورند آن نیز از گوشت حیوان ها نر حلال گوشت . از مهمان‌ها خویش با چای پذیرایی می کنند , البته خویشنمی‌نوشند . مردان در آنجا علاوه بر شلوار نخی یا این که پشمی دست بافت , تی شرت بلندی بر بدن میکنند که تا زانو را می‌پوشاند و اکثر اوقات کلاهی پشمینه بر راز دارا‌هستند .
هجرت به روستای ایستا در حومه طالقان به شما قابلیت و امکان می دهد پیش از ابداع خودرو زمان , به روستایی با سبک معاش سال ها پیشین گشوده شوید . چنان که بر میاید قصه از زمان مشروطهآغاز شده , وقتی که میرزا درستگو مجتهد تبریزی از فقهای روزگار , در هر دو منطقه حیث و فعالیت , بر طرد مطلق تامل تجدد و دستاوردهایش تاکید می کرد و تا پایان قدمت بر عدم مجوز استعمال از ابزار تکنولوژیک و کارها نو و امروزی فتوا می‌داد .
گروهی از رهروان وی , جهان را چنان طرد گفته که حیرت همگان را می‌دارند , به‌این آبادی کوچ کرده و به عهد و پیمان خویش از شر مدرنیته رهایی یافته‌اند . در حالتی که در کوچه پس کوچه روستای ایستا» گامبردارید , اثری از رد پای تکه آهن‌هایی که در شهر , ماشین نامیده میشود نیست . مردم این آبادی , زیرا تابلو نگارگری معاش و آداب و رسوم قبل را در عصر ارتباطات یدک می کشند . خیر صرفا شب‌ها پای تلویزیون نمی‌نشینند که به شب نشینی نیز اعتقادی ندارند .
عروسی و عزا ندارند و مراسمی زیرا جشن و پایکوبی به دنیاآمدن , سالگرد وصلت و . . . برای آن‌ها معنی و مفهومی ندارد . تا حدودی مهمان‌نواز می‌باشند به شرطی که احدی از ن قصد ورود به روستای آن ها رانداشته باشد . همان‌طور که تا کنون کسی از دنیای خارج ن آن‌ها‌را ندیده است .
مردم این ده , که خویش را اهل توقف می‌نامند در هیچ عمل ی و اجتماعی کمپانی نمی کنند و باورهای خویش را هم تبلیغ نمی کنند . کم عیب‌ترین حکومت دوران غایب بودن کبری قاجاریهمیپندارند , براین اساس بعضی از آن‌ها کارایی مینمایند نسب خویش را به قاجاریه برسانند . یکی دیگر از اعتقادات آن‌ها راجع‌به نقطه قدرت ترویج بی‌دینی است . این فرقه , سقیفه بنی‌ساعده , تکانمشروطه خواهی ایرانیان و انقلاب کبیر فرانسه را نقطه قدرت اشاعه بی‌دینی و انحراف عقیدتی فکر میکنند .
برای خرید موردنیاز خویش همانند , پارچه , میخ و میزان فراوان پاره ای آهن و شیشه و نظیر این‌ها به شهر طالقان می روند و خودشان آهنگری و نجاری دارا هستند . چندان مالکیتی برای اموالشان میانخویش نمی‌بینند و بر رمز اموال با کسی نبرد نمیکنند و در صورتی کسی در بودجه آن‌ها تصرف نماید با وی سرگرم نمیشوند و از جنس خویش چشم‌پوشی مینمایند . در دهکده آن ها اشخاصی را می‌توان سراغ گرفت که صرفا دو یا این که سه توشه به خارج از محل ست خویش رفته‌اند . آن‌ها اشخاص غیر از خویش را اهل خارج می‌نامند .
در قسمتی از زمین ها این آبادی کشاورزی و دامپروری کاملاً سنتی انجام میپذیرد . رشد گاو , گوسفند , طیور ( مرغ و خروس ) اسب و خر از سایر فعالیت‌های آن ها به شمار می رود . اهل یک محل روستای ایستا متمول می باشند و از روش فروش زمین‌های پدری‌شان در تبریز و فروش گاو و گوسفند دوران میگذرانند . شناسنامه ندارند و جزء آمار جمعیت کشور‌ایران به اکانت نمی‌آیند .
هیچ مدل سرویس ها مدنی را اخذ نمیکنند . خوراکی را که خاستگاه و چگونگی تولیدش را ندانند , مصرف نمی کنند و از تناول گندم و میوه‌هایی که با کود شیمیایی و سموم دفع آفات به کار آمده باشد , به شدتدوری مینمایند . دوچندان از لبنیات تولیدی خودشان به کار گیری مینمایند . گوشت کم می‌خورند آن نیز از گوشت حیوان ها نر حلال گوشت . از مهمان‌ها خویش با چای پذیرایی می کنند , البته خویشنمی‌نوشند . مردان در آنجا علاوه بر شلوار نخی یا این که پشمی دست بافت , تی شرت بلندی بر بدن میکنند که تا زانو را می‌پوشاند و اکثر اوقات کلاهی پشمینه بر راز دارا‌هستند .
چه طور عصبانیت خویش را در اختیار گرفتن کنیم؟
با اشکال گوناگون شکر آشنا گردید ; از شکر قهوه‌ای تا شکر قنادی
خویش ,ها ,روستای ,آن‌ها ,مینمایند ,اهل ,خویش را ,و از ,به روستای ,آن ها ,یا این
درباره این سایت